تحلیل عدم‏قطعیت پارامتر هدایت هیدرولیکی در مدل MODFLOW توسط روش مونت‏کارلو و RPEM (مطالعه موردی: دشت علی ‏آباد قم)

در مدلسازی آب‌های زیرزمینی، عوامل بسیاری موجب انحراف در نتایج پیش‌بینی‌شده از مقادیر مشاهده‏شده می‌شوند که بیان‌کننده عدم‌قطعیت در سیستم منابع آب‌های زیرزمینی می‌باشد. در این مطالعه جهت بررسی عدم‌قطعیت مدل جریان آب زیرزمینی دشت علی‏آباد قم با مساحت 1712 کیلومتر مربع، پارامتر هدایت هیدرولیکی به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع اصلی عدم‌قطعیت جهت ‌تحلیل عدم‌قطعیت پارامتری لحاظ گردید. در این راستا، باندهای مختلف عدم‌قطعیت در خصوص پارامتر هدایت هیدرولیکی جهت شبیه‌سازی سطح آب زیرزمینی در محدوده اطمینان 90% با استفاده از روش مونت‌کارلو بررسی و به منظور کمی‌سازی، معیارهای ارزیابی عدم-قطعیت محاسبه گردید. در نهایت مناسب‌ترین باند غیرقطعی برای پارامتر مذکور ارائه شد. به منظور کاهش حجم محاسبات و صرفه-جویی در زمان از روش Rosenblueth’s Point Estimation Method (RPEM) استفاده و عملکرد آن در تحلیل عدم‌قطعیت هدایت هیدرولیکی با روش مونت‌کارلو توسط شاخص‌های ارزیابی مقایسه گردید. نتایج نشان داد که مناسب‌ترین باند غیرقطعی در تحلیل عدم‏قطعیت نوسانات سطح آب زیرزمینی با لحاظ پارامتر غیرقطعی هدایت هیدرولیکی با استفاده از هر دو روش مونت‌کارلو و RPEM، افزایش 40 و کاهش 30 درصدی در مقدار حاصل از واسنجی آن می‌باشد. روش RPEM در این پژوهش توانست عملکرد بهتری را نسبت به روش مونت‌کارلو به میزان 43% از خود نشان دهد.